ازدنیــــــا برحذر باشید

خطبه 111 بخش اول

أَمَّا بَعْدُ، فَإنِّی أُحَذِّرُکُمُ الدُّنْیَا، فَإنَّهَا حُلْوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ، وَتَحَبَّبَتْ بِالْعَاجِلَةِ، وَرَاقَتْ بِالْقَلِیلِ، وَتَحَلَّتْ بِالاْمَالِ...

ازدنیــــــا برحذر باشید

امام على علیه السلام در بخشى از خطبه (111) نهج البلاغه، سخن از فریبندگى و زرق و برق دنیا وظاهرى که باطن ندارد به میان مى آورد ومیفرماید:

اما بعد (از حمد وثناى الهى) شما را از دنیا بر حذر مى دارم چرا که ظاهرش شیرین وبا طراوت، و در لابه لاى شهوات پیچیده شده است،

 به خاطر نقد بودنش جلب توجه مى کند و با این که مواهب آن ناچیز است دل ها را به سوى خود مى کشاند،

 آمال و آرزوهاى دنیاپرستان را در خود جمع کرده و خودرا به آن آراسته و زیور فریب به خود پوشانده است،

 شادمانى و نعمت آن پایدار نیست و از دردها و مشکلاتش کسى در امان نمى باشد،

سخت، مغرورکننده و زیانبار است

 و متغیّر و زوال پذیر، پایان گیرنده و نابودشدنى است

و (سرانجام) ساکنان خودرا مى خورد و هلاک مى کند

و هر گاه که زندگى دنیا به حدّ اعلا رسد و به آرزوى دنیاپرستان جامه عمل بپوشاند و از آن راضى شوند بیش از آنچه خداوند متعال (در قرآن) فرموده، نخواهد بود که :

 «زندگى دنیا همچون آبى است که از آسمان فرو مى فرستیم و به وسیله آن گیاهان، سر به

هم مى آورند امّا چیزى نمى گذرد که خشک مى شود و بادها آنها را به هر سو پراکنده

مى سازد، و خداوند بر همه چیز قادر است»